Harmancık, Bursa'nın şirin ilçelerinden biri olup, doğusunda Domaniç ve Tavşanlı, batısında Gökçedağ istasyonu ve Dursunbey ilçesi, kuzeyinde Keles ve Orhaneli, güneyinde Simav ilçeleriyle çevrilidir ve Kütahya, Bursa, Balıkesir illerinin kesiştiği noktada yer almaktadır. Bursa’ya uzaklığı 96 km olup, yüzölçümü 365 km²’dir. İlin rakımı 650 metre, Harmancık toprakları ise 500-1000 metre arasında yer alır. Adres Kayıt Sistemi verilerine göre, 31 Aralık 2007 itibariyle merkez nüfusu 4.192, toplam nüfusu ise 8.340’dır. Harmancık'ın merkezine halk arasında "Çardı" denir; bu ismin dört dere veya dört tepeden kaynaklandığı söylenir. İlçenin kuruluşu Osmanlı Devleti’nin kuruluş dönemine denk gelir ve Adronos'un (Orhaneli) 1324-1325 yıllarında fethinden sonra şekillenir. Tarihi Adronos kenti, Roma imparatoru Hadrianus tarafından kurulmuştur. Bu kent, Harmancık sınırlarına dahil bir yerleşim alanıydı. Hadrianus, bugünkü Orhaneli’yi av sahası olarak kullanmış ve burada hamamlar inşa ettirmiştir. Bu hamamların kalıntılarına günümüzde Harmancık sınırları içindeki İlıcaksu kaplıcalarının üst kısmında rastlanabilir. Harmancık Merkezi’ne (Çardı) ilk olarak Sipahiler, ardından Habiboğulları ve daha sonrasında Kara Veyisler Yörük cemaatleri yerleşmiştir. Osmanlı Devleti'nin kuruluş zamanlarında Harmancık, küçük bir köy olarak Adranos’a yani Orhaneli’ye bağlıydı. Ancak Osmanlı döneminde kaza olma durumları yaşanmıştır; örneğin, 1869 yılında Orhaneli "Beyce Bucağı" olarak Harmancık’a bağlıydı. Daha sonraki dönemlerde ise Harmancık nahiye ve bucak olarak yönetilmiştir. İlçede tarihi eser açısından 1. derece önem taşıyan Karaveyisoğlu Konakları bulunuyordu; ancak 03.10.2004 tarihinde çıkan yangında büyük bir bölümü yanmıştır. Bu konak, Osmanlı Devleti’nin yerel yönetimlere bazı ayrıcalıklar tanıdığı bir aileye ait bir yerdi. Ayrıca Roma dönemine ait Nalbant Köy yakınlarında bazilikalar mevcuttur. Ekonomi İlçe ekonomisi madencilik, tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Başlıca yetiştirilen ürünler arpa, buğday, nohut, mısır, ayçiçeği, çilek, şeker pancarı ve anasondur. Özellikle krom madenleri bakımından ilçenin oldukça zengin olduğu bilinir. Türkiye’de krom ilk olarak 1848 yılında Amerikalı Jeolog Lawrence SMITH tarafından Harmancık’ta bulunmuştur. Bunun yanı sıra manyezit ve mermer yatakları da vardır. İlçede 13.220 hektar tarım alanı ile 23.016 hektar orman ve fundalık bulunur. Çeşitli bitki örtüsü olarak kayın, kızılçam ve ardıç gibi farklı türde ağaçlar yer alır. Harmancık’a bağlı olan Gökçedağ Tren İstasyonu ile Bursa’nın tren istasyonu bulunan tek ilçesi olması özelliği taşır. Ayrıca Harmancık-Balıkesir-İzmir ve Harmancı-Eskşehir-Ankara illerine ulaşım kolaylıkla sağlanmaktadır. İstasyon İlıca Kaplıcaları’na 10 km uzaklıktadır. İlçenin toplamda 22 köyü bulunur: Akpınar, Alutça, Balatdanışmend, Bekdemirler, Çakmak, Çatalsöğüt, Dedebali, Delicegüney, Dutluca, Gedikören, Gökçeler, Gülözü, Harmancıkakalan, Hopandanışmend, Ilıcaksu, İsaklar, Kışmanlar, Kocapınar, Kozluca, Nalbant, Okçula ve Yeşilyurt. Sosyal ve Kültürel Faaliyetler Harmancık’ta 1946 yılından beri  her yil Agustos ayinda sergilerin açildigi, konserlerin verildigi yogun katilimli bir panayir düzenlenmektedir.

.