Uludag Üniversitesi Görükle yerleskesindeki 100 hektarlik alanda ülkenin degisik yerlerindeki dogal yasam alanlarina gönderilmek üzere yetistirilmeye baslanan geyiklerin sayisi, 13 yilda 8 katini asti.
Uludag Üniversitesi’nin ekosisteme katki amaciyla 2004 yilinda olusturdugu dogal yasam alani, insanlar zarar vermedigi sürece hayvanlarin dogal süreçlerinde ne denli saglikli yasayip çogalabildiklerini bir kez daha gözler önüne serdi.
Görükle Yerleskesi’ndeki 600 hektarlik ormanin içinde bulunan 100 hektarlik Dogal Yasam Alani’na 13 yil önce getirilen 10 kizil geyik çogaldi ve sayilari 83’e çikti.
UÜ Veteriner Fakültesi Dekani Prof. Dr. Ülgen Günay, geyik yetistirme projesinin, dogurganliklarinin azalmasi nedeniyle popülasyonlarinin korunmasi ve çogaltilarak ülkenin bazi noktalarindaki dogal yasam alanlarina gönderilmesi amaciyla Uludag Milli Parki'ndan 10 geyik getirilmesiyle basladigini dile getirdi. Günay, "2004 yilinda 10 geyikle baslayan bu projede 13 yil sonra sayi 83'e ulasti. Geyikler burada 100 hektarlik bir alan içinde dogal olarak kendi ihtiyaçlarini karsilayabilecek sekilde yasamlarini sürdürüyorlar, ürüyorlar" dedi.
TÜM TEDAVILERINI ÜNIVERSITE YAPIYOR
Geyiklere sadece mevsim degisikliklerinde ek gida maddeleri verdiklerini ifade eden Günay, su degerlendirmede bulundu:
"Bunun yaninda fakültemizin Doga Koruma ve Milli Parklar Müdürlügü ile yaptigi protokol çerçevesinde geyiklerin tüm tedavilerini burada yapiyoruz. Fakat biz bu isi yaparken hiçbir maddi kaygi tasimiyoruz. Sadece geyikleri üretmek isteyen merkezlere, onlarin dogal yasam alanlarini da kontrol ederek, yasayabilecekleri dogal bir ortam var mi diye bakarak gönderim yapiyoruz. Mesela birkaç yil önce Giresun'a buradan 6 geyik, dogal yasam alanina gönderildi. Geçen yil da Izmit'e 7 geyik gitti."
Veteriner Fakültesi Dekan Yardimcisi ve Iç Hastaliklari Anabilim Dali Ögretim Üyesi Doç. Dr. Ebru Yalçin da üniversitenin dogal yasam alaninda kisin hava sartlari nedeniyle yiyecek bulmakta zorlanan geyiklere besleme yapildigini dile getirdi.
Bu süreçte geyiklere disaridan alinan ya da kuruttuklari otlar ile özel yemler verdiklerini anlatan Yalçin, alanda yasayan domuz, sülün, tavuk ve tavus kuslarinin da bakimlarini yaptiklarini ifade etti.
